满mǎn江jiāng红hóng--陈chén允yǔn平píng
目mù断duàn江jiāng横héng,,相xiāng思sī字zì、、难nán凭píng雁yàn足zú。。从cóng别bié后hòu、、倦juàn歌gē慵yōng绣xiù,,悄qiāo无wú拘jū束shù。。烟yān柳liǔ翠cuì迷mí星xīng眼yǎn恨hèn,,露lù桃táo红hóng沁qìn霞xiá腮sāi肉ròu。。傍bàng琐suǒ窗chuāng、、终zhōng日rì对duì文wén枰píng,,翻fān新xīn局jú。。频pín暗àn把bǎ,,归guī期qī卜bo。。芳fāng草cǎo恨hèn,,阑lán干gàn曲qū。。谢xiè多duō情qíng海hǎi燕yàn,,伴bàn愁chóu华huá屋wū。。明míng月yuè自zì圆yuán双shuāng蝶dié梦mèng,,彩cǎi云yún空kōng伴bàn孤gū鸾luán宿sù。。任rèn画huà帘lián、、不bù卷juǎn玉yù钩gōu闲xián,,扬yáng花huā扑pū。。
满江红。。陈允平。 目断江横,相思字、难凭雁足。从别后、倦歌慵绣,悄无拘束。烟柳翠迷星眼恨,露桃红沁霞腮肉。傍琐窗、终日对文枰,翻新局。频暗把,归期卜。芳草恨,阑干曲。谢多情海燕,伴愁华屋。明月自圆双蝶梦,彩云空伴孤鸾宿。任画帘、不卷玉钩闲,扬花扑。